چهار ساله بودم ، بدآن خاک تر
به بازی نشسته به سوی پدر
چو ایام بگذشت ، نه ، ده از آن
کند با منش خاک تیره چنان
به ایام خردی ، دلم شاد بود
ز هر بیم و اندوه ، آزاد بود
ببین بر سرم اندکی باد نیست
به پیری دلم ، ذره ای شاد نیست.
چو کودک بُدم ، سروری کرده ام
ز مام و پدر ، دلبری کرده ام
ولیکن به پیری شدم واژگون
انیس فراموشی و اشگ و خون
سرودم کنون من به شعر کهن
کلام صبوری ، بدین انجمن
نگردد چنین ، روزگارم فدا
چو من کودکم ، نیک داند خدا
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: اجتماعیات
تاريخ : شنبه 9 فروردين 1399 | 22:3 | نویسنده : هندی |
تلمذ تک بیت های عاشقانه سری دوم _ شامل ابیات 76 الی ..... تک بیت های عاشقانه سری دوم _ شامل ابیات 51 الی 75 تک بیت های عاشقانه سری دوم _ شامل ابیات 26 الی 50 تک بیت های عاشقانه _ سری اول _ شامل ابیات 1 الی 25 جان بسر بداهه فرمودند ، عرض کردم - 7 بداهه استاد نفرمودند ، بنده عرض کردم - بچه محل بداهه فرمودند ، عرض کردم - 6 بداهه فرمودند ، عرض کردم - 5 بداهه فرمودند ، عرض کردم - 4 بداهه فرمودند ، عرض کردم - 3 بداهه فرمودند ، عرض کردم - 2 بداهه فرمودند ، عرض کردم -1 بداهه استاد نفرمودند ، بنده عرض کردم - ما چه لایق بداهه استاد نفرمودند ، بنده عرض کردم - شاخ سبیل همایونی حس خوبی است حس تهرانی باید ببینم تا به کی زمستان رفت وماندت رو سیاهی خدا رحمت کند سیمین ما کو؟ قصه فیل و آن شب تاریک منم و لا اله الا او به گمانم که عاشقت هستم. بگو از جان ما چه می خواهی؟ چون چربی و قند و اوره بالاست سر راهت تو تنها نیستی من آدمم تنهایی ممتد مسلخ عشق گرمای خورشید چلچراغ سکوت نه تو عاشق شده ای فلبت را ربوده ام دلم را و من همیشه فریادم زبان احساسم شام تا شام بیات عشق همیشه عاشق آغاز دو چشمت خانه دوست کجاست اهل حقم توهم کبر و غرور سی سال حماقت آدم و حوا لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: